Wanneer en rond wat zat je het meest in de problemen?

Er komen meteen wel een paar zaken naar boven maar Covid zal ik sowieso niet vergeten. Alles moest dicht en iedereen moest naar huis maar we bleven toch nog open. Dan hebben Pauline (zijn echtgenote) en ik hier 24/24 gewerkt om alles op te vangen. We deden dan alles zelf, behalve de poets. Dat was fysiek een zeer zware periode. Dag en nacht hebben we met zijn 2 keihard gewerkt.

Maar ik herinner me toch nog wel de periode dat ik net, toen nog samen met mijn ouders, begon. Het ging niet slecht voor alle duidelijkheid maar de financiële crisis (2008) hakte er toen wel heel hard in. We vielen terug naar de helft van onze omzet, moesten mensen ontslaan, constant bijsturen en elke euro tweemaal omdraaien. Toen heb ik ook geleerd dat je verantwoordelijkheid draagt voor de mensen die voor je werken.

 Wat betekent succes voor jou?

(denkt na) Dat is eigenlijk wel een goeie vraag.

Enerzijds zijn dat het behalen van je vooropgestelde doelen. Dat is niet per se een omzetgetal, maar de zaken kunnen realiseren die je voor ogen had. En dat het dan lukt, dat geeft een gevoel van succes.

Je samen amuseren

Anderzijds moet het privé ook wel draaien. De perfecte huisman zal je van mij niet maken, maar de momenten met het gezin zijn wel erg belangrijk. Punt daarbij is natuurlijk ook dat we samen (Pauline) dagelijks in het bedrijf aan de slag zijn.

Wat zijn de belangrijkste zaken in jouw bedrijf om succesvol te kunnen zijn?

Dat is een klassieker natuurlijk: de goeie mensen. En je samen amuseren in wat je aan het doen bent. Het financiële plan geldt dan natuurlijk als kompas. Dat moet je volgen en op de juiste momenten bijsturen.

Hoe realiseren jullie dat dan?

Dat zijn dan uiteraard de procedures en de systemen die perfect moeten ondersteunen.

Daar hebben we de laatste jaren sterk op ingezet. Alles is geregistreerd en we hebben voor alles draaiboeken gemaakt. We hebben dus leren werken met OneNote en zo konden we alles eenvoudig bijhouden. Ik heb nu vaak het gevoel: hoe deden wij dat eigenlijk met al die papiertjes, boekjes, nota’s…

Vroeger hadden we elke keer opnieuw voor aanvang van grote events telkens dezelfde vragen. Hoe hadden we dit gedaan, hoe was dat gerealiseerd. We hebben alles opgeschreven van wat was goed, wat was niet goed. Wat kan of moet er verbeterd worden, feedback van klanten. Als we dan in juni starten met de voorbereidingen voor de feestdagen, waar per feestavond een 1000 mensen aan tafel schuiven, dan kunnen we meteen zien wat de actiepunten zijn. Eigenlijk is 90%van de zaken al klaar en komt enkel nog het uitvoeringsplan aan bod.

In onze meetings doen we dit nu net hetzelfde. Actiepunten die meteen naar acties gaan en kunnen gevolgd worden waardoor we de status kennen en weten wie waar mee bezig is. Die structuur kunnen we niet meer missen.

 Het gaat over beleving

Communicatie is dan erg belangrijk?

Absoluut. Hoe we niet alleen hebben leren werken met MS Teams, maar ook hoe iedereen bewust is van het belang van goede communicatie heeft ons erg geholpen.  We waren eerder wel eens begonnen met WhatsApp maar dat versnipperde alleen maar de communicatie. Nu is er uniform MS Teams en hebben we geleerd hoe dit als proces perfect alles laat samenkomen.

Het is enorm belangrijk hoe de communicatie verloopt tussen de verschillende afdelingen. Mocht je vandaag zeggen dat het niet meer zou bestaan (office 365) dan zou ik zeggen: oei, hoe gaan we dat nu doen. Hier in de hotel- en restaurantomgeving gaan we niet snel even een mailtje sturen (lacht).

We gaan hier niet vragen om jouw bedrijfsstrategie bloot te leggen, maar wat zijn zowat de trends die wel eens sterker zouden kunnen worden in de toekomst?

Er zijn er heel wat. Wij doen zowel het logiesgedeelte als het food and baverage deel. We zijn hier al jaren mee aan de slag.

Veggie en vegan zijn eigenlijk al geen trends meer maar een vast onderdeel van het aanbod. Daar kan je met je aanbod goed op inspelen. Maar neem daarbij ook de sterkere impact van allergieën. Daar is niets nieuw aan. Vroeger keken de mensen er niet naar of ze wisten het niet of is het vandaag veel erger geworden, dat weet ik niet. Maar dat gaat zich in de toekomst beslist verder doorzetten. We moeten daar dus goed over nadenken.

Vandaag bieden we al vegan zalm, we hebben vegan tonijn, we hebben vegan gerookte zalm en vleesvervangers. Daar zal in de toekomst echt wel rekening mee moeten gehouden worden.

Je hoeft ons niet te bellen of we open zijn.

Het belangrijkste is dat het helemaal niet meer over eten gaat of over een overnachting, maar het is een “beleving”. De nadruk ligt echt op hospitality. Dat betekent een totaalbeleving.

Wil dat dan zeggen dat je per individu moet gaan aanbieden. In een erg egocentrische wereld moeten alles specifiek rond het individu draaien. Weg dus menukaart en “make your own”.

Ja, ja, absoluut. In de horeca wordt er nu een efficiëntieslag gemaakt. Dat zie je aan het versimpelen van de menukaarten. De gigantische kaarten met warme voorgerechten, koude voorgerechten, alle soorten hoofdgerechten, noem maar op. Dat grote brede aanbod verdwijnt. Er is dus echt wel geknipt.

Ieder restaurant moest eigenlijk alles hebben. Vandaag gaan we meer naar formules. Zo hebben we 4 verschillende restaurants in ons aanbod, elk met zijn specifieke gerechten.

Dat maakt het operationeel niet gemakkelijker in een 24/7 omgeving?

Je merkt dat heel veel restaurants al niet meer in het weekend open zijn of slechts beperkte dagen. Er wordt dan geklaagd dat er geen goed personeel meer te vinden is. Maar wat wij doen kan sowieso en we vinden de mensen. Het is niet de gemakkelijkste weg. Een goed team hebben en behouden kost inspanningen.

Dan ben je een redelijke keikop om de moeilijke weg te blijven volgen?

Zeker niet!! (twijfelt) maar dat is nu precies wat ons onderscheidt. Je hoeft niet te bellen of we open zijn.

Rond de feestdagen hoorde ik nog verschillende restauranthouders klagen en vertellen dat ze niet op volle kracht willen werken maar op bijvoorbeeld maar 70%. Want ja, dat personeel! Ik denk dan, ja oké dat kan, maar zo zijn we hier niet. Je gaat er voluit voor en dat is ondertussen de cultuur hier. Een grote bende doorzetters die ervoor gaan om onze gasten het allerbeste te geven. Op zich is dat voor onze medewerkers een grote motivator. Je behoort tot een team dat wil scoren.

 

Eén grote bende doorzetters

 Het antwoord is dus altijd ja?

Stel je wil een feest voor 1200 mensen. Kan dat? Eigenlijk kan dat niet, maar we zullen wel alles doen als dat de moeite waard is. We bouwen tenten bij, zoeken oplossingen enzovoort. Natuurlijk moet het nuttig zijn.

Succesvolle ondernemers vertellen dat ze hard werken. En dat klopt ook wel. Maar wat doet Tim om zich te amuseren?

Ik doen dit werk ontzettend graag en dat is op zich al een vorm van amusement.

Maar ik ga erg graag padellen en daar trek ik dan wel tijd voor uit.

Mijn familie is erg belangrijk en ik zorg ervoor dat we regelmatig eens “weg” zijn. Ergens naartoe met Pauline en de kinderen. De zee, op hotel ergens, gewoon even uit de race.

En als je dan weg bent, wil je het wel allemaal blijven volgen?

Nee, nee, men moet mij niet bellen. Als ze bellen, dan is het écht voor iets ernstigs. Het gebeurt wel eens dat ze bellen omdat ze niet wisten dat ik er even van tussenuit ben. Vroeger was dat wel anders en noodzakelijk. Nu kunnen de verschillende teams echt wel hun verantwoordelijkheid nemen dankzij de structuur die we hebben opgezet.

 

Een nieuwere versie dan diegene waar ik aan begon

 

Dat brengt me naadloos bij de volgende vraag. Hoe waak je er dan over dat alle medewerkers goed in hun vel zitten om in verantwoordelijkheid en dat enthousiasme te excelleren?

Tja, hoe waak ik daar over? (denkt na) Ik waak daarover samen met Pauline. We zijn heel vaak aanwezig en we zijn heel aanspreekbaar en doen normaal (lacht). We polsen bij de teamleiders, lopen door het ganse bedrijf en hebben én tonen interesse in onze mensen. Er zijn ook officiële momenten en we organiseren wel wat. Sinterklaas voor iedereen, met partners bijvoorbeeld.

Waar droom je van als ondernemer?

Dat dit kan worden verdergezet vanuit een nieuwere versie als diegene waar ik aan begon. Uitbreiding zit daar ook bij. Een tweede of derde vestiging zit daar ook wel bij en dan mijn kinderen in het bedrijf loodsen. Niet dat ze dat moeten doen, kijk naar mijn broers die niet kozen voor het hotelwezen, maar het zou wel mooi zijn. Kort samengevat wil ik dat ik het heb laten groeien.

En waar droomt Tim voor zichzelf van?

Dat door de groei er meer vrijheid komt voor mezelf. Dat het draait zonder mij, althans toch operationeel.

Meer tijd dan voor mijn gezin. Zo zonder te moeten wakker liggen eens een grote reis van een zestal weken maken zonder ervan te moeten wakker liggen of alles in het bedrijf draait.

Hoe wil Tim herinnerd worden?

Dat het mij gelukt is wat ik van plan was. Ik zou het verschrikkelijk vinden moesten ze mij als een arrogant persoon herinneren. Maar als een goedhartig persoon die zijn best heeft gedaan.